Na ostatniej sesji rady miasta (28 września) Artur Maciej Żukowski zgłosił propozycję nadania Bielskiemu Domowi Kultury imienia marszałka Józefa Piłsudskiego. Jednym uzasadnień wniosku był fakt, ze wybudowany tuz przed wojną Dom Ludowy (w którym znajdowała się sala kinowa) takie imię nosił. Zresztą znajdował się w miejscu, które zajmuje część pomieszczeń obecnego BDK-u. Radni wniosek przegłosowali i zobowiązali burmistrza do przygotowania na kolejną sesję specjalnej uchwały w tej sprawie.
Inicjatorem budowy Domu Ludowego (zwanego wówczas Domem Społecznym) przy ul. 3 Maja w Bielsku Podlaskim był przedwojenny burmistrz miasta i poseł oraz senator związany najpierw z PSL-em, a później z prorządowym (sanacyjnym) Obozem Zjednoczenia Narodowego - Alfons Erdman.
Wystąpił on z inicjatywą budowy Domu Ludowego na posiedzeniu Rady Miejskiej 16 maja 1935 roku. Budową uczczono zmarłego (12 maja 1935 roku w Warszawie) Józefa Piłsudskiego. Nowy budynek nosił imię marszałka, który był już honorowych obywatelem miasta, choć w Bielsku prawdopodobnie nie bywał, co najwyżej przejeżdżał i zatrzymał się na stacji kolejowej. W Bielsku gościła za to często wdowa po Piłsudskim - Aleksandra z córkami, mieszkająca w Kamiennym Dworze (gm. Wyszki), w rezydencji zakupionej ze składek byłych legionistów.
Koszt budowy Domu Ludowego w Bielsku Podlaskim wyniósł 130 tys. zł., czyli znacznie mniej niż pierwotnie planowano - 230 tys. Stało się to za sprawą nowatorskiego rozwiązania architektonicznego, którego autorem był brat żony Alfonsa Erdmana - inżynier Stanisław Konstanty Zaleski. Znaczący wkład na budowę zebrano od mieszkańców miasta i organizacji społecznych.
Dom Ludowy oddano do użytku w końcu maja 1938 roku. Planowano jeszcze dobudowanie pomieszczeń biurowych na potrzeby organizacji społecznych, ale tego pomysłu nie zrealizowano przed wybuchem wojny. Inauguracyjne przedstawienie na otwarcie Domu Ludowego w maju 1938 roku przygotował Juliusz Osterwa, znany reżyser teatralny, twórca „Reduty”.
Dom Ludowy zebrał pozytywne opinie białostockiej prasy. Dziennik Białostocki donosił: „Dom Społeczny przy ul. 3 Maja to prawdziwe cacko wybudowane niewielkim kosztem dzięki staraniom niezmordowanego burmistrza, posła Erdmana, nazwane przez dyr. Osterwę teatrem - bombonierką, najpiękniejszym na terenie wschodniej Polski".
We wspomnieniach starosty Zelisława Januszkiewicza znalazł się następujący zapis o burmistrzu Erdmanie i budowie Domu Ludowego: „Zainicjował i częściowo zrealizował budowę w Bielsku dużego domu społecznego, który miał stać się siedzibą wszystkich organizacji społecznych. Wybudowano salę teatralną na 600 miejsc siedzących z przepisową scena, z odpowiednim zapleczem dla artystów. Sala ta służyła normalnie jako kino, a od czasu do czasu urządzano w niej koncerty i przedstawienia teatralne (przeważnie przez Redutę). Wykończono też obszerną salę do zebrań i zabaw z odpowiednim zapleczem, jak sale konsumpcyjne, kuchnie, itp. Pozostało do zbudowania około 20 pokoi mających służyć za siedzibę dla organizacji społecznych, które zgłosiły o to wniosek i miały brać udział w kosztach budowy".
opr. (ms)
na podst. „Bielsk Podlaski. Studia i materiały do dziejów miasta”
pod red. Z. Romaniuka. Bielsk Podlaski 1999
oraz w: „Bielski Almanach Historyczny 2017” pod red. Z. Romaniuka